Een verhaaltje: Van loyaal tot frauduleus. Of hoe je het maar bekijkt. Dit verhaaltje laat zien hoe iedereen zijn eigen verhaal schrijft. De werknemer, de werkgever, de analist; ze hebben allemaal hun eigen ‘perspectief’. De analist zet de zaken op een rijtje, observeert, vergelijkt etc. Maar dat is ook maar een beperkt verhaal. In het Fort-College kiezen we daarom voor een meerzijdige aanpak. Vanuit verschillende disciplines kijkt ieder ook tegen zijn eigen individuele analyse aan.

Je kunt natuurlijk bij elk slot een extra slot hangen en bij elke werknemer een bewaker zetten.
Voor de vorm kun je dat verder-doorgevoerde-beveiling noemen of een assistent/instructeur.
Duidelijk is dat de bedrijfskosten met deze maatregelen omhoog schieten.

Onduidelijk is of je echt veel aan de situatie verbetert:
wie bewaakt de bewaker zodat die ene werknemer op het goede moment de juiste sleutel in het correcte slot steekt?

Een reeks samenhangende gebeurtenissen kan op een heel verschillende manier worden beschreven.
Van uit die beschrijving kan ook de beoordeling van het eind resultaat enorm verschillen.

Onderstaand verslagen verwijzen allemaal naar het zelfde incident, waarbij de situatie was..
Tja.. Hoe was de situatie eigenlijk.

Verzamel de argumenten en beargumenteer je beoordeling.

Dit artikel gaat over de betekenis van de filosofische reflectie als belangrijk instrument binnen het riskmanagement. Eerst sta ik stil bij de ingewikkelde taak van de manager.. en vervolgens bij de werkelijkheid die nog veel ingewikkelder is. Daarna geef ik aan waar de filosofische reflectie die ingewikkeldheid kan structureren en geef een voorbeeld daarvan.

Of het nieuwe werken de oorzaak is van zoveel leegstand op de kantorenmarkt momenteel, is onduidelijk.
Wel is duidelijk dat het nieuwe werken om een andere kantorenmarkt vraagt. Maar er speelt meer dan het uiterlijk van de ruimtelijke vormgeving en de functieverandering van kantoren.
In het boek ’Wegwijs in het nieuwe werken- handboek voor werkgevers’ uitgave Centraal Beheer en Achmea ( 2010-2011 ) wordt het nieuwe werken enthousiast beschreven. Het heeft zoveel voordelen, dat je bijna beter van ‘het nieuwe verdienen’ dan van het nieuwe werken kunt spreken… maar wie betaalt die prijs??
We volgen in dit artikel de opzet van het handboek om aan het einde in te zoemen op de nieuwe organisatiecultuur-en-de-managementstijl en af te ronden met een aantal kritische vragen.

Van zijn zoon kreeg ik een boek over communicatie. Niet zo zeer als steek onder water..( hoop ik dan maar) maar als blijk van gedeelde belangstelling. Ik zou het boekje nooit zelf hebben gekocht.. maar nu ik het gelezen had, ben ik zeer enthousiast. Betreft het een nieuwe manier van communiceren.. of gaat het over een bestaande manier van communiceren maar dan binnen een nieuwe context? Ik noem het maar gewoonweg – met dank aan mijn zoon – een nieuwe generatie van communiceren: ongetwijfeld doorgaande lijnen, maar ook zeker iets nieuws..

Weerbaar-zijn hangt met veel zaken samen.
Dit artikel is een brede theoretische bezinning op het begrip en zijn achtergronden en relaties.
In gesprekken en trainingen kiezen we de insteek van het persoonlijk ontdekken van wat voor de ander relevant is.
Klassieke filosofische stromingen helpen je oriënteren.

Het maken van keuzes is een boeiende uitdaging waar iedereen op een verschillend niveau mee te maken heeft.
Het meest boeiend is natuurlijk voor iedereen zijn persoonlijke keuze.
Maar hoe past die persoonlijk keuze dan in je werkkring.
En hoe past die werkkring dan weer in de maatschappij.
Of gaat het andersom: van maatschappij – werkkring – persoonlijke keuze ?

Er zijn allerlei manieren waarop ‘goed bestuur’ ter sprake wordt gebracht. Zo kan het bijvoorbeeld gaan om de (juridische) vormgeving maar ook over de inhoud. Met betrekking tot ondernemingen zijn in verband met dat laatste in het Engelse taalgebied begrippen als “corporate social responsibility” en “corporate citizenship” niet ongebruikelijk. Vorm en inhoud staan echter niet los van elkaar en het valt op dat de begrippen transparantie, openheid en integriteit in deze een brugfunctie vervullen. Dit is niet alleen het geval bij ondernemingen, in relatie tot overheid, gezondheidszorg, etc. spelen zij ook een belangrijke rol in ‘goed bestuur’. Een en ander raakt de maatschappij als geheel, maar het betreft ook individuele organisaties. Transparantie lijkt daarbij de laatste tijd meer nadruk te krijgen. Een voorbeeld is de TESO (Texel’s Eigen Stoomvaart Onderneming, in 1907 opgericht door de eilandbewoners), drie jaar geleden in het nieuws omdat bij het verlenen van concessies “[..] transparantie en dus openbare aanbesteding onontkoombaar is [..]” (Dagblad Trouw 21-5-08). De eilandbewoners hebben geprotesteerd en er werd besloten dat de openbare aanbesteding niet doorgaat.

Wat er precies onder ‘transparantie’ wordt verstaan, welke grenzen en risico’s er zijn, is echter niet zo duidelijk en dat geldt ook de verhouding met openheid en integriteit. In dit artikel zal ik daarom aandacht geven aan genoemde noties en hun onderlinge verhouding. Aan het slot zal nog worden ingegaan op het voorbeeld van Nike1. Om te beginnen de achtergronden en betekenis van transparantie. De brugfunctie wordt niet geanalyseerd, dit vereist namelijk een aparte publicatie.

Het ideaal van onbevangen perceptie en open opinie, lijkt te mooi om waar te zijn.
Dat is inderdaad dan ook niet het geval. In dit artikel zetten we een aantal boosdoeners te kijk. Ondertussen heeft het ook een masochistisch trekje: niemand ontkomt er aan, ook de schrijver niet. Verder dan een medicijn om de schade te beperken kunnen we niet komen. Maar dat is dan ook zeker de moeite waard.